Euzki-aroa
Pagogaña
Euzki-aro berezia,
lurra berritze-aroa!
Egun itxak aldendu-ta
indar berria eldu da.
Eguzkiak, indartxuki,
lenaxago goizaldian
Itzaltzen ditu Izarrak.
Ala-ere Izartxo bat
gelditzen da, nagitxoki,
illargiaren ondoan.
Azkenian izartxo ori
ondoratzen da zeruan.
Bai-ta ere illargia
bere burua, ez naian,
goi-argiko itxasoan
sartzera doa emeki.
Txoriak deika basoan
batzuek besteen billaka.
Mokoz uxoak musuka
geldi gabe jostaketan.
Arro-arroxko antzara
erreka ertzean jauntxoa.
Baso, oyan, sasi oro
estali dira ostoaz.
Zugaitzak lore txuriaz
jori daude apainduak.
Laister igali onduaz
bete beterik abarrak.
Gizasemeen artean
urduri dabil biotza.
Txoriñoak bezin alai
lore-bidetan ba'doaz;
ortxe bai ta zoriona
goi-aldetik datorrena.
Euzki aro berezia,
lurra berritze aroa!
Odei beltzak suntzitu-ta
urrezko argia eldu da.
|