Il-ezinez

Teresa, (Santa)

 Bizi naz, ez baiña enegan,

 ta ain ditxarot bizitz goitia

 ez ilteak daust

 kentzen bizia.

 Joana bizi naz neugandik,

 maite-sutan il-bearrez;

 Jainkoaren baitan bizi naz,

 beretzat nindun jo maitez;

 biotza neutsonean emon,

 an jarri eustan idatzia:

 ez ilteak daust

 kentzen bizia.

 Ai! au biziaren luzea!

 Erbeste onen minkorra!

 espetxe ta kate oneitan

 esturik bizi bearra!

 Noiz urten-zain nagola soilki

 damost oiñaze gorria!

 Ez ilteak daust

 kentzen bizia.

 A!!, au biziaren garratza,

 Jainkozko ezti bagea!

 Maitasuna baita txit samur,

 itxaro ez, baiña, luzea:

 ken eidazu, Jainko pixu au,

 galtzairu baizen andia:

 ez ilteak daust

 kentzen bizia.

 Jaungoikozko espetxe onek

 -nire maitezko egoitza-

 Jauna dau egin nire jopu

 ta azkerik ene biotza;

 ta ain yat griñagarri Jainkoa

 ene atxilo ikustia,

 ez ilteak daust

 kentzen bizia.

 Il-bearraren uste gozoz

 bizi naz bakar-bakarrik,

 il ostean, bada, bizia

 itxarok dakarst ziurrik;

 bizia damozun eriotz,

 ez luza, bait-nozu zeuria:

 ez ilteak daust

 kentzen bizia.

 Ona, mardul da maite-sua.,.

 Bizitz, ez zakidaz ziztrin;

 ez daukazu beste biderik,

 gaintzeko, galdua egin.

 Betor bein eriotz biguna,

 betorkit ilte aurkia:

 ez ilteak daust

 kentzen bizia.

 Alako bizitza goikoa

 egizko bizitza dana,

 bizitz au aitu ta il arteiño

 biziz goza oi eztana:

 eriotz, ez zakidaz muker;

 iltzear bizi nadin lena,

 ez ilteak, ai!,

 kenduz bizia.

 Bizitz zer neikeo nik emon

 nigan bizi dan Jaunari,

 zeurori ordez galdu ezik

 A dagidan irabazi?

 Ilda opa dot A jaritxi;

 orren dot kutun maitia,

 ez ilteak daust

 kentzen bizia.