inprimatu
Mando zamatuak
Izenburua:
Mando zamatuak
Sinadura:
Samaniego, Felix María
Urkizaren iruzkina:
(Eusk.: ?)
Egilea(k):
Samaniego, Félix María de
Zendola, Aurelio

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1888
Argitalpenaren urtea:
18
Alea:
Orrialdea:
313-314

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Mando zamatuak

 

Samaniego

 

 Bi mando zijoazen,

 Biak zamatuak,

 Bata eta bestea

 Elkarri lotuak.

 Bata zijoan arras

 Ederki jantzia,

 Zinta, kaskabel, lumaz

 Betea guztia.

 Atzetikan zinzillik

 Zeukan joaleak

 Iduki oi zituen

 Airean kaleak:

 Bizkarrean zeraman

 Urre zama andia,

 Ongi botatzen zion

 jendeak begia.

 Bestea lotsaturik

 Zijoan arlotez,

 Zamatu zutelako

 Zaku garagarrez.

 Ez ziran nerekiko

 Arrotzeko galak

 Bizkarrean zituen

 Garagar kostalak;

 Irteten zaiozkate

 Lapurrak bidean;

 Mando ederragana

 Zuzen-zuzenean.

 Ostikoka asten da

 Egiñaz irrintzi,

 Eta alderatutzen

 Ez die nai utzi,

 Beldurrez geldi dediñ

 Jantzi gabetanik

 Bota zuen bezala

 Amak sabeletik.

 Nola zituzten chispak

 Lapurrak berekin,

 Ill eta joan ziraden

 Diruak arturik,

 Ukitu ere gabe

 Bestea utzirik.

 Au ikusi ondoren

 Bigarren mandoak,

 Esan omen zituen

 Itz onelakoak:

 Deabru echeraño

 Bijoa jantzia

 Laburtu bear badu

 Onela bizia;

 Naiago det eraman

 Askoz garagarra,

 Ezen ez urre zama

 Edo naiz zillarra.

 


inprimatu