inprimatu
Auntzak eta akerrak
Izenburua:
Auntzak eta akerrak
Sinadura:
Samaniego, Felix María
Urkizaren iruzkina:
(Eusk.: ?)
Egilea(k):
Samaniego, Félix María de
Zendola, Aurelio

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1887
Argitalpenaren urtea:
16
Alea:
Orrialdea:
528-529

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Auntzak eta akerrak

 

Samaniego

 

 Munduan enbidia

 Batak-besteari,

 Izaten oi diogu

 Chit maiz, edo beti.

 Auntzak ikusirika

 Zirala akerrak

 Jendeen ara-bera

 Guztizko ederrak,

 Eta aiek eragin

 Oi zutela farra,

 Falta zitzaielako

 Zinzillik bizarra,

 joan omen ziran beren

 Jaungoikoagana,

 Esanaz: jauna, gatoz

 Gaur berorrengana,

 Adierazotzera,

 Zer lotsagarria

 Dan gutzaz egitea

 Jendeak irria,

 Zergatik kokotzean

 Ez degun bizarrik,

 Akerren motakoak

 Gu ere izanik.

 Jauna, gure kokotza

 Bizarrez betea

 Gelditzeko, asko da

 Zuk nai izatea;

 Esperantza daukagu

 Echera emendik

 Biurtuko gerala

 Bizarrez jantzirik.

 Jaungoikoa onetan

 Zegoan glorian

 Auntzak enzunaz, irriz

 Lertzeko zorian;

 Eta esaten die:

 Zoazte emendik,

 Ez esan orrelako

 Chorakeriarik;

 Baña negarrez auntzak

 Omen ziran asi,

 Arat-onat ibilliz

 Beka sasiz-sasi.

 Kupiturik orduan

 Jainkoa guztia,

 Eta artzen zuela

 Manera eztia,

 Orra, esan zioten

 Bertatik bizarra,

 Munduak egingo du

 Orain zuez farra.

 Kontrara gertatzen da

 Gaurko egunetan

 Akerrak auntz nai dute

 Izan geienean;

 Gizonak andre moten

 Manerak arturik

 Ikusten dirade maiz

 Chimu biurturik.

 Auntzak auntz beau izan

 Akerrak akerra,

 Gizonak indartsua,

 Andreak ederrak;

 Bestela buruz bera

 Joango da mundua,

 Eta geldituko da

 Betiko galdua,

 Ematen zaiolarik

 Kulpa Jainkoari,

 Nork eman bearrean

 Bere buruari.

 


inprimatu