Ogi gogorrari hagin zorrotza

 1

 Txikitatik entzun dut

 ogi gogorrari

 hagin zorrotza behar

 zaiola ezarri.

 Neurez ez bait nenkien

 lege horren berri

 probatu nuen eta

 bertso hauek jarri.

 2

 Gabon gauez ogia

 bedeinkatzerako

 kuzkurra gordetzen dut

 hurren urterako.

 Lizundu gabe hantxe

 egon da bapo

 amorratu ez dadin

 zakurrarendako.

 3

 Behin erabaki nuen:

 Aizak hi, zakurra!

 Aurten neuk jango diat

 iazko kuzkurra.

 Amorruari leuntzen,

 baziok muturra

 neuretzat ere ez duk

 izango makurra.

 4

 Badaezpada aurretik

 gutxitxo agian

 ahoa lantzen ekin

 nion harrobian.

 Hortzak nituelarik

 elkar jan zorian

 horrian sartzen ziren

 baina ez ogian.

 5

 Gosea duk -zioten-

 hortako bikaina

 hola barautu nintzen

 jakiteko aina.

 Jango nuke Deabru

 beltzaren mingaina

 nire aurrera ez da

 ausartuko baina.

 6

 Ogiari amorruz

 heldu diot noski

 hortzak bertan gelditu

 nonbait sartu gaizki.

 Baina aitzaki hori

 ez izaki aski

 kuzkurra irentsi dut

 hagin eta guzti.

 7

 Hatzamarra sartuta

 eztulari tira

 aho zabalik nago

 hutsera begira.

 Nola ezarri orain

 lehen zeuden tokira

 bide naturaletik

 abitzen badira.

 8

 Okin bat ikusirik

 atez ate saltzen

 eskua bota nion

 otarrera zuzen.

 Eritzi nion ogi

 hain biguna ezen

 kuzkurraren atzetik

 zurrutean joan zen.

 9

 Zer ote da gosea

 Grina ala mina?

 Sabel-sugea ala

 buruko sorgina?

 Gogortasunik ez da

 harentzako dina

 hortzak irentsi arren

 horzkari berdina.

 10

 Elgoibarren harturik

 gosearen trena

 tximistan ibili naiz

 esteak barrena.

 Bakarrik behar diat

 Epaile gurena

 ez hortz eta ez sari

 amaitzea dena.

AMURIZA, XABIER