inprimatu
Markinako euskal-pestai diosala
Izenburua:
Markinako euskal-pestai diosala
Sinadura:
Otaegi, Klaudio
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Otaegi, Klaudio

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1883
Argitalpenaren urtea:
9
Alea:
Orrialdea:
427-429

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Markinako euskal-pestai diosala

 

Otaegui, C. de

 

 Lañu meak urratu ditu eguzkiak;

 Urrez jantzi dirade baso-ta mendiak;

 Intzezko perlaz barats eder ta zelaiak,

 Uzta aberatsez masti eta sagardiak.

 

 Egokiago dute choriak kantatzen;

 Itur chuloak mur mur geiago egiten;

 Ardi bildotsak beeka ez dira gelditzen,

 Ez ta orriak ere pirpirka isiltzen.

 

 ¿Ote dira alabantzak zeru goietara

 Edo bendizioak gure Euskal-errira?

 Ez dakit; baño otsamar oen bidez gera

 Goizago alchatu ta goaz Markinara.

 

 Auzoetatik datoz atso agureak,

 Ezkonberriak eta ezkondu gabeak,

 Mendi muñotik beera pozkidaz beteak,

 Batzuek kantari ta oiuka besteak.

 

 Aiton gordiñen soñak dira antziñakoak,

 Burni utsaz gudatzen ziradenekoak;

 Prenda batzuek boski, auskalo noizkoak...

 Gernikako aritzen era berekoak.

 

 ¡Zeñen politak dauden galai ta neskachak

 Jantzirik aiñ egoki soiñ churi berdiñak!

 Iruditzen zaizkigu belcharga bandadak

 Aintzirako bagetan ariñ dabiltzanak.

 

 Arpegiak echeai dizkie garbitu;

 Atal-aurreak chukiñ izetsaz posatu;

 Leiotik zintzillika eskaiak paratu;

 lak eta loreak kaleetan banatu.

 

 ¿Zergatik dute aurten apaindu orrela

 Erri maite polita iñoiz ez bezela?

 Euskarari pestak ¡ah! diote dirala;

 Ikusi ez diranak Markinan sekula.

 

 Goizetik ari dira dorrean eskillak

 Zeruko Erregiñari egiten agurrak;

 Koruan organo ta kantore biguñak

 Gure Jaungoikoari ematen eskerrak.

 

 Kalez kale dabiltza danboliñ chistuak

 Jotzen zortziko edo soñu zar neurtuak;

 Ichadoten gazteak plazara bilduak

 Zoraturik,egoki artzeko puntuak.

 

 Begira cherko artan zenbat uso chori

 Jira eta biraka dabiltzen dantzari,

 Onra aundi bat egiñaz d' Abbadie jaunari

 Euskal-erriko erle argidotarraril

 

 Gogoan izango du gure lur maiteak.

 Orrek esnaatu ditu, euakara zaleak;

 Itz larri ta neurtuen izkribatzalleak;

 Euskararen onean sari emalleak:

 

 Konparsa egilleak eta dantzariak;

 Bersolari egoki ta pillotariak;

 Tuntun-chistu jotzalle ta palankariak;

 Irrintzigilleak ta korrikalariak.

 

 Orri darraikiote napar bizkaikatarrak,

 Prestatuaz urteero euskal-pesta ederrak,

 Alkartu naian ziñez menditar azkarrak,

 Berriro gozatzeko gure Lege zarrak.

 

 ¿Nola parretsu ez da egongo Markina

 Etorri bazaiozka gaur berarengana,

 Lau senide prestuak, eta gañera ama,

 Besoak zabaldurik bere umengana?

 

 Utsirikan alde bat otiñ gorrotoak,

 Martek biralitako jaiera gaiztoak,

 Badituzte moldatu Euskal-elkargoak

 Amari chukatzeko ¡ai! negar malkoak?

 

 Berandu bedeik ere, baditu ikusten,

 Aitorren denborako dantzak berritutzen;

 Usadio zar danak berriro piztutzen;

 Euskara maiteari bizia ematen?

 

 ¿Ez du laño churi ark, an goian, begira,

 Aita Juan Antonio Mogelen ichura,

 Etorri nai baluke bezela onera

 Itzkuntz-guda onetan parte artutzera?

 

 ¿Ez derizkiotzute chaloka dirala

 Bere lagun guziak ari egiñala,

 Jaungoikoak agindu balie bezela

 Pesta oen baimena, eman dezatela?

 

 Korde gabe bezela iñoiz geratzean,

 ¿Ez dezute uditu jargoiren oñean,

 Euskaldun bat zerura egatzen danean.

 Alborada ematen koroatu artean?

 

 Euzun ez dituzute urrezko lirakin,

 Larramendi da Erro Astarloarekin,

 Andre Vicenta Mogel beste askorekin

 Euskaraz kantatutzen boz estitauakin?

 

 ¿Ez dezute aditu esaten azkenik,

 Ez dala iñon ere aiñ izkuntz ederrik

 Egin bedi argia esan ezkeroztik?

 Asko gizon jakintsu ikusi ditut nik

 

 Emango lutekenak zer nai diru, gauza,

 Balezateke euskara ederrean mintza:

 Eta ala ere ¡zenbat munduan dabiltza,

 Euskaraz itz nai ezik ¡ez dabada au lotsa!

 

 Naiz parreak erasi, itz egin naiean

 Izpirik ez dakiten izkuntz arrotzean!

 Jakin arren besteak, mintzatu gaitean

 Arriturik mundua daukan izkundean.

 

 ¿Humboldt aundia etzan euskaraz mintzatu?

 Bonaparte Lenenak ¿ikasi ez ditu

 Euskal-izkera denak, eta argitaratu,

 Jakintsuak zai zeuden ainbeste liburu?

 

 ¡Ea bada mutillak! jostatu gaitezen

 Soñu zarrak piztuta moduz dantzatutzen;

 Ez beñere aspertu euskaraz mintzatzen:

 Gure aiton erneak ¡zeñen maite zuten!

 

 Gaitzik gabeko oiturak, gorde aztu gabe;

 Zeren aingeruchoak sortuak dirade:

 Egun charrak etorri bazaizkigu ere,

 Iragoko dira, ez izutu batere:

 

 Benturaz dira izango gure onerako;

 Egin ditugun utsak ongi garbitzeko;

 Euskal-erriko seme onak elkartzeko;

 Ama urrikaltsuren osasunerako.

 

 Pozerazkidak pesta oen egilleai,

 Euskal-guda au onera ekarri dutenai:

 Zorionak, egiaz biotzetikan ¡ai!

 Zeruak emen para dituen ibarrai.

 


inprimatu