Bilinchen obian

Lopez eta Alen, Franzisko

 ¡Nundikan nora topa nezake

 Lira bat guztiz alaiya!

 ¡Nundikan nora kantatutzeko

 Zure oroimengarriya!

 ¡Nundikan nora gaur nik topatu

 Musa bat guztiz eztiya,

 Gozatutzeko zure samiñak

 Ta zure doai aundiya!

 ¡Nundikan nora, penaz banago!

 ¡A Bilinch maitagarriya!

 Ez du lurrean iñoiz topatu

 Gizonak paketasunik,

 Baizik Zerura begiratuaz

 Jartzen danian besterik:

 ¡Zer da soro bat ¡ai! ez badegu

 Ikusten lorez jantzirik!

 ¡Zer da gizona arki-ezkero

 Munduan bakar-bakarrik!

 ¡Eta zer dira gauza guztiyak

 Jaungoikorikan gaberik!

 Au ekartzen dit nere gogora

 Izan zenduben bizitzak,

 Igarotua seaskatikan

 Menderaturikan gaitzak;

 ¡A Bilinch! Bañan nola etorri

 Artzen zenituben gauzak!

 Etzuben aintzat artzen beñere

 Pare gabeko biotzak,

 Nunbait leguntzen zitubelako

 Zure barrengo otoitzak.

 Dijoanian arrano aundia

 Egatzen zabal aidian,

 ¡O zer aguro ibildutzendan

 Aundi izanagatikan!

 Dituztenean gizon argiyak

 Eriotzaren orduan,

 Laja oroitza penagarriak

 Jayo ziraden tokian,

 ¡Alasen ere aben izenak

 Egatzen dute munduan.

 Eta zuria, Bilinch maitea,

 Euskaldunaren artian,

 Gizaldietan azalduko da

 Donostiakin batian.

 Ama euskarak zaitu maitatzen

 Beti bere magalian;

 Eta izarrak gau illunean

 Diz-dizatzeiran antzian,

 Diz dizatzendu zure izenak

 Bizitu ziñan lurrian.

 Gaur nago emen zure parean,

 Zu illa ta bi bizirik,

 Aldare baten aurrian nola

 Egoten geran geldirik;

 ¿Zer dakigu guk, lurren gañean

 Gaudenok iruditurik

 Au eta ura orla dirala,

 Ez badakigu oraindik

 Illak zer diran, iñoiz beñere

 Bizirik daudenengandik?

 ¡A Bilinch! nola atzekabeak

 Ez izan emen gerala!

 Nola ez izan samiñak eta

 Beste gauz asko onela!

 Zuk izan arren ¡ai! iguriyak

 Malkoak emen zeundela,

 ¡Nork zuk añian ayek legortu!

 ¡Nork farrez farrez bezela!

 ¡Bazirudien gaitzak zure gaiñ

 Jaunak jarri zitubela!

 ......................

 ¡O zer bakarrik!, ¡O zer isillik!

 Ez gaitu iñork galazten,

 Ez ta choriyak or datozenak

 Urrutitikan kantatzen;

 Gora beiratu, bera beiratu,

 Etzaitut iñon arkitzen,

 Etzaitut bada nik nai ainbeste

 Nere gogoan sentitzen,

 Bañan nork daki Zeru orta-ik

 Baldin banazu ikusten!