Neskatxak mutillen bat

Albizu

 ANDRES:

 Neskatxak mutillenbat

 duten kariñua,

 mutillak neskatxeri

 baño a riñua.

 Aditzen dutenian

 dantzako soñua,

 begietan jarritzen

 zaiote lañua...

 eta ezin jun dira

 bakarrik iñoa.

 KARMEN:

 Mutilla ibiltzen da

 pozik pasiatzen,

 baldin neskatxak uzten

 badio laguntzen.

 Eta gero atzetik

 bera maxiatzen,

 ostatun da jokuan

 xox danak gastatzen,

 Olako senargairik

 ez neri gustatzen.

 ANDRES:

 Zertan ari biegu

 alkar minberatzen,

 parra egingo dute

 daudenak aditzen.

 Aspalditikan nago

 zurekin arritzen,

 ikusirikan nola

 bakarrik zabiltzen

 Egitan nai dizunik

 ez al da urbiltzen?

 KARMEN:

 Erantzuna emango

 dizut bereala,

 jakin dezazun nik-e

 norbait nai dedala.

 Mutillen bat jatorra

 etortzen bada ala,

 esan diteke ziur

 batuko gerala,

 Ba-dakizu lendikan

 pronto nagoala.

 ANDRES:

 Zedozer ba-nekien,

 ez orrenbesterik,

 argatik ez nuen nai

 iñorkiñ asterik.

 Ezta neretzat beste

 neskatxa gazterik,

 ainbeste maitatuko.

 dedan emazterik,

 Zu ikuste utsakin

 jartzen ikuste utsakin

 jartzen naiz pozturik.

 KARMEN:

 Esaten didate maiz

 aitak eta amak,

 ez sinisteko mutill

 askoren esanak.

 Ezkontzen diran guzik

 eztirala onak,

 eta beretzat bear

 bein artzen duanak...

 Zu ikusi orduko

 azten zaizkit danak.

 ANDRES:

 Gurasoen esanak

 entzun bear dira,

 obe litzake beti

 egingo balira.

 Bi gazte maitasunez

 jartzean begira,

 iñorentzat bai al da

 onekin galera?

 Zu ta ni alkarrekin

 konforme bagera.

 KARMEN:

 Len goibel nenguena

 jarri nazu pozez,

 ezin azturik nago

 esan dezun gauzez.

 Beti oroituko naiz

 Karmen egun goizez,

 alkarri zorionan

 egarri au asez,

 Kaira jungo al gera

 boitzeko Andres?

 ANDRES:

 Nola nik ezetz esan

 eztizko loria?

 dezu arros garbian

 usaiz koloria.

 Zeruko pitxi eder

 dizdiratzallia,

 zu zerade neretzat

 izar gidaria...

 Nere biotza dago

 zugan eroria.

 KARMEN:

 Gelditu etzaitezen

 dezunikan gabe,

 lenbizi egin zaite

 neriaren jabe.

 Biok bateratzia

 ez al degu obe?

 Itxas-exkiñak oso

 alaituak daude...

 Danak ba-dijoaz ta

 jun gaitezen gu-re.

 ANDRES:

 Meza entzun dezazun

 Ama Birjiñaren,

 aurrian belauniko,

 lagun deigun, arren!

 Gure sari au nola

 zerutik datorren,

 Kuttun gera, ta maite

 izanaz alkarren.

 Orrelaxe nai nuke

 nik zurekin, Karmen.

 KARMEN:

 Uztaillak amasei

 ditun egunian,

 ekaitzikan gabeko

 denbora onian,

 Karmen'ko Ama Birjiñan

 eleiz barrenian,

 otoitz eginda biok

 apaltasunia...

 Alkarri itza emanak

 guaz azkenian.