Choriņoa kayolan
Larralde, Dr.
Zertako ni kayolan,
Zer eginik gaizki?
Ez othe dut ba ia izan
Bihotz-miņik aski?
Airetan ibiltzeko,
Yaunaren dohainak,
Eta ez preso eroteko,
Ditut nik hegalak.
Behar bada nigarrez,
Barur atzo-danik,
Ene haurrak ni galdez
Daude, goseturik,
Laster betaratzeko.
Idek beraz borthak!
Maiz heien bazkatzeko
Ditut nik hegalak.
Primaderak, oraindik,
Senti da negua,
Eta ume bat bakarrik
Daukat lumatua;
Bertzek ez pairatzeko,
Onhek nere othoitzak!
Hekin berotzeko.
Ditut nik hegalak.
Alhargun bat naizela
Ez dautzuet erran,
Hellasi hill! zitzaitala
Laguna segadant
Harren miņa arintzeko,
Eta eginbideak
Bienak bethetzeko
Ditut nik hegalak.
Iragan arraxean,
Egin dut nik amez
(Eta umez dohanean,
Amak zer ez sinhex!)
Ohatzetik hurbilleko
Zabiltzala exaiak,
Ay! lanyera aitzintzeko
Ditut nik hegalak!
Baiņa berantegi den
Nago beldurturik,
Nihon ez dut aditen
Auhen miņik baizik;
Ez, ezta dudatzeko,
Galdu ditut haurraki
Orai, nik deusetako
Ez ditut hegalak.
Doluz errebel, Yauna,
Hasi naiz mintzatzen,
Bai nere azken orena
Hari da hurbiltzen;
Zerurat airatzeko,
Umentzat alferrak!
Zaizkit baliatuko
Agian hegalak.
|