|
Lenore
Izarrak eder ortxian,
ilargia goian dizdiz;
arin dabiltz ilak zaldiz.
Idiki leio ori, maite,
utzi nazan barna sartzen;
ez nagoken luzaz emen.
Urbil zegon eguna ta
oilarrak yo din gaurgero;
ezin nagoken luzaro.
Urrundik natorren zaldiz,
ta berreun lekoa bide
gaur egin bear nituzke.
Nere maite kutun ori,
aup! ator zaldi gaiņera;
au ibilketa ederra!
An beitian Ungarian
badiņat etxe txikia;
ara dun ene bidea.
Larre batean yasoa
zegon etxea neretzat
ta nere maitearentzat.
Ez nazan itxoin-arazi,
nere zaldira igo adi;
aurrera bear diņagu.
Izarrak argi ortzian,
ilargia goian dizdiz;
arin dabiltz ilak zaldiz.
-"Nora eraman bear nauk?
zer darabilek gogoan
orain gau berandu ontan?
Irekin ezin noakek,
estu duk ire oea,
bidea berriz luzea.
I bakarrik etzan adi,
maiteiņoa, ta egik lo
azken Egun artaraiņo
|
