Aitz Ondo
San Jose egunez asi ziran da
Beratzi urren batian,
Mixio ederrak izandu dira
azkoitiarren artian:
Gure anima lotu ez dediņ
Etzai gaiztuen katian,
Damuturikan aurrerakoan
Obiak izan gaitian.
Aita Laskibar, da Izagirre
Estefania bestia,
Azkoitiaren poza izan da
Orrek emen ikustia;
Gau eta egun lana egiten
Asko bildurtzen eztia,
Zeruetara jaso nairikan
Gure anima tristia.
San Inazioren seme zintzoak
Egin dute alegiņa,
Gure artetik kendu nairikan
Oitura gaiztoen griņa;
Su leize artan izan ez dedin
Betikotasun samiņa,
Oien paltarik ez det arkitzen
Geu salatuko bagiņa.
Egi ederrak ezan dituzte
Ongi goguan artzeko,
Ludi onetan nola gabiltzan
Barrena aztertutzeko;
Lengo oitura gaizto guztiak
Gure artetik kentzeko,
Oben larri bat naikoa dala
Beti betiko galtzeko.
Lenbizi umiak jaun artu zuten
Neskatxak berriz, bigarren,
Andre ezkonduak berriz urrena
Gizonezkoak laugarren;
Eleiz guzia bete betia
Banakatuta izan arren,
Esaguturik zoriontasuna
Zein bidetatik datorren.
Jendea pozez urbildua da
Jaun aundi ori artzera,
Zeruko mana goxoarekin
Alaitasunez jartzera;
Guzti guztira izango ziran
Bost millatikan aurrera,
Jausi gaberik egon gindezke
Orla indartzen bagera.
Ezkerrak, apaiz da erriko jaun,
Meresi duten bezela,
Mixio ori dudarik ez da
Orren gogokua zala,
Artu ditugun asmo santuak
Ongi indartu gaitzala
Azkoitarrak oroimen ori
Berekin gorde dezala.
