Bidez-bide

Jautarkol, (Luis)

 -I-

 Zergatik asi da olerkari zarra,

 -zarra ta eria-, berriro kantari?

 Nolaz sortu zaio bertsotako garra?

 Bakardade ixillak eraginda, noski...

 Alaxen umeak dagi deadarra

 oartzen dunean amaren bearra.

 Nere bakardadean

 ots-dagitzut, Jauna,

 Zu baizaitut nere poz,

 nere zoriona.

 Bizitzako aldapan

 beeraka nijoa...

 An beeko sakon artan

 dakust erioa.

 Bildurrez eta kezkaz

 josi zait biotza:

 badatorkit ixilka

 laister eriotza...

 Zertaz nere bildurra,

 ene Jesus maite,

 Zuregana juteko

 bera baizait ate?

 Mariñelak ez al-du

 itsaso nastuan,

 kaia ikusiaz poza

 nabaitzen barruan?

 Nere ontzia urbiltzen

 ari zait kaiera...

 Antxe zaude nere zai,

 Aita biozbera.

 Nolaz etzait piztutzen

 Zu ikusteko gura?

 Zertaz eztet lenbailen

 igo nai Zerura?

 Amets lurkoi zoroak

 lilluratzen naute,

 ta aztu oi zait Zuk, Jesus,

 zenbat nauzun maite.

 Oroiz zaitez lokatzez

 naizela egiña,

 ta argatikan bildurti,

 aldakor ta ariña.

 Piztu nere barnean

 Zure maite-miña,

 sortu nigan lurreko

 gauz oron samiña.

 Argitu nere biotz-muñean

 itxaropen-su-dirdira,

 eta bideko illunpe beltzak

 argi biurtuko dira.

 Autsiko zaizkit lurrera lotzen

 nauten lokarri eroak,

 eta biotzak luzako ditu

 lasai Zuganontz egoak.

 Eta kaiera aurreratzean

 nere ontzitxo gaxua,

 esango dizut: Jesus maitea,

 luza zaidazu eskua!

 -II-

 Bizitzako bide-ertzean

 exeri naiz nekatuta...

 Zertaz ibilli ta ibilli

 biotza ametsez urtuta?

 Pakearen egarri naiz,

 atsedenez nai det ase,

 gero berriro ibilli

 Jaungoikoa arkitu arte.

 Bideko lorak lagata,

 txori-kantak ez entzunik,

 lañopean t'eguzkitan

 Jainko-aztarna usmaturik.

 Noizpait arkituko al-det

 nere zorion osoa

 ikusten baitet urruti

 bere dirdira gozoa...!

 -III-

 Bide zarrean geldiro nabil

 udazken-illunarrean...

 Ezker-eskubi daude soroak

 aurdun dan amaren eran.

 Alai dabiltza nekazariak

 gurdi kurrinkalariaz

 ama lurraren emaitz elduak

 etxeratzen alegiñaz.

 Umeak, berriz, zilipurdika

 beiak zaitzen zelaian...

 Lurretik goruntz usai gozozko

 lurriña, intzentzu eran.

 Odei gorriska tartean doa

 euzkia sartzen mendian...

 Jainko-errañu antzeko zerbait

 nabaitzen det inguruan...!