Apaiz egin zaneko bere 50'garren urtean, XI'garren Pio Aita Santuari

Jauregi, Luis

 Zure Euskal-Erriaren izenean, Aita,

 euskal-olerkaria dator zur' oñeta:

 ez dator bildurturik, bai pozez beteta,

 Erririk kristauena gure Erria baita.

 Ama Euskal-Erriak esan dit gaur: «Zuaz

 nere Aitarengana, zuaz, olerkari,

 eta nere biotz au bertsotan sartuaz

 belauniko jarrita eskeñi Berari.»

 Aita, ezautzen dezu ziñez gure Erria,

 zure koroiko pitxi ederrena da-ta:

 gizaldiak ez dute aren arpegia

 iñoiz ikusi lotsaz fedea lagata.

 Fedea laga baño naigo eriotza,

 esan du beti arro Euskaldun Erriak:

 argatik dauzka beti argitsu begiak,

 indartsuak besoak, gaztea biotza.

 Argatik oraindio aren sabel zarrak

 ba-du seme indartsuak sortzeko bizmena:

 Zeorrek ba-dakizu batzuen izena,

 ba-dakizkitzu aien egintza goitarrak.

 Entzun, Aita donea, gaur nere bertsoak

 kaxkar-ximelak baña benetan zintzoak.

 Artu euskal semeen zorion-agurra,

 txikia baña ziñez bero ta samurra.

 Zurekin bizi nai du beti euskaldunak

 bere siñismen eta oitura zarretan:

 baña bizia guri, ai! kendu naietan

 gure artean dabiltz etsai indardunak.

 Agertu gure alde, Aita, zure eskua

 ez dedin il betiko zure Erri maitea:

 Ekaitzak estaltzean ilunez zerua,

 gure argi alaia beti izan zaitea,

 galdu iñoiz ez dezagun Zeruko bidea.