Markesaren alaba

Iturrino

 1

 Zeruak eta lurrak

 egiñ zituena

 memoriya argitzeñ

 atoz naregana,

 esperanza badauka

 zedorrek emana

 kunplitzeko dedala

 deseo dedana.

 2

 Amoriyozko penak

 bertso berriyetan

 publika albanitza

 Euskal-errietan,

 enteratu naiz ongi

 enkargu oyetan

 San Jose arratzaldeko

 iruterdiyetan.

 3

 Markes baten alaba

 interesatuba

 mariñeruarekiñ

 enamoratua

 deskubritu gaberik

 bere sekretua

 amoriyua zeukan

 barrena sartua.

 4

 Lagun siñalia zan

 goguan artzeko

 esan ziyola aren

 etxera juateko;

 -deseo dedan itz au

 manifestatzeko

 zurekin, Antonio,

 nago izateko.

 5

 -Zer esaten dirazu,

 Juanitak itz ori,

 tentatzen aizerala

 trazak badirudi,

 etzait zure gradurik

 tokatzen neri,

 ez burlarikan egiñ

 mariñeruari.

 6

 -Iduki dezakezu

 ongi sinistua

 aspaldiyan neguala

 zutzatz gustatua,

 etzaitut nik utziko

 desanparatua,

 ala egiten dizut

 gaur juramentua.

 7

 Konformatu ziraden

 alkarren artian

 ezkonduko zirala

 urrengo urtian,

 eskolak ikasteko

 biyen bitartian

 beraren erritikan

 guztiz apartian.

 8

 Ala disponiturik

 jarri zian biyak

 kartaz entenditzeko

 alkarren berriyak

 formalidadiakin

 jartzeko egiyak,

 baña etziran lo egon

 amaren begiyak.

 9

 Alferrik izango dira

 aserre gurian

 ez naute mudatuko.

 eternidadian,

 esposatu nai nuke

 kariño onian

 Antonio Maria

 otortzen danian.

 10

 Ezin egon zan ama

 itz ori sufritzen,

 beriala asi zan

 kartak detenitzen

 intenziyo aundiagoz

 ezkontza galdutzen;

 Juanitak alakorik

 etzuen pensatzen.

 11

 Amaren maleziya

 korreora juan ta

 Antonio iltzala

 egiñ zuan karta;

 Juanitaren tristuraz

 maitia, esan ta

 engañatu bestek

 gezur bat esanda.

 12

 Amak esaten dio:

 -Juanita neria,

 galdu da diotenez

 Antonio Maria,

 ni billatu dizut

 beste bat obia,

 mayorazgo interes

 askoren jabia.

 13

 -Ama, ez neri esan

 orrelakorikan,

 ez det nik bestegana

 amoriyorikan,

 ezin alegre leike

 nere barrenikan

 komenienzia ona

 egonagatikan.

 14

 -Utzi alde batera

 orrelako lañak,

 ez dizut nik ikusten

 zu bezela damak,

 nai badituzu artu

 onra eta famak

 giyatuko zaitazte

 aitak eta amak.

 15

 Denbora kunpliturik

 galaya abiyan

 zer pasatu ote zan

 areñ memoriyan

 kartarik artu gabe

 juandan aspaldiyan,

 inozente sartu zan

 jayo zan erriyan.

 16

 Au da lendabiziko

 esan zenduana:

 -¿zer da musikarekiñ

 onratzen dutena?

 -Markesaren alaba

 kaliak barrena

 esposario zala

 ark biarzuena.

 17

 Desmayaturik egiñ

 zuen ordu-bete

 gero nobiya eske

 itz bi egiñ arte

 inguratu tzitzayon

 makiñabat jende,

 bigarren ordurako

 illda derrepente.

 18

 Gaba pasatu eta

 urrengo goizean

 entierrua zuben

 bigarren klasian,

 markesaren alaba

 guziyen atzian;

 ¡zer pena isango zan

 arren barrenian!

 19

 Penarekin lerturik

 Antonio ill zan,

 akonpañatu zuen,

 Juanitak eleizan,

 naitasuna baziyon

 esan dedan gizan,

 gerostik etzuen

 osasunik izan.

 20

 Erremedia bazei

 sentimentu ori

 bitarteko bat jarri

 Jesus maiteari

 oraziyo egiñaz

 Birjiña Amari

 zeruan gerta dediñ

 Antonio Mari.

 21

 Alkarren konpañian

 guk ere nai degu,

 Birjiña, egiezu

 Jaunari erregu

 kristau guziyogatik

 baldin albazendu,

 Iturrinok orrela

 desiatzen du.