Irakurgai chiki bat beste batek moldatuba

Iraola, Victoriano

 I.

 Gozotasunak pozturik dana

 esaten niyon.-Gaur arratsean

 sartu beardet izar laztana,

 isil isilik baratz zurean.

 -Etzaitezela joan; iñork nere

 onraren dudik izan ez dezan;

 ni ez naiz joango lenago ere

 ongi dakizu zer nizun esan.

 Au entzun niyon, eta segiran

 despedituaz gogo charrean,

 aingeru arrak eranzun ziran

 farrez bezala.-Bigar artean.

 II.

 Gaba zegoan ederra, nola

 berri-onaren mandatariya;

 edoiyetatik bidatzen zala

 illargi zabal geldi geldiya.

 Modu onetan erri gañera

 zabaltzen zuen argitasuna,

 beiñ tristura ta beiñ alegera,

 itzala eta ongitasuna.

 Naitasun fiña guztizko zoro

 barrenduba zan biyotz nerera,

 eta bidatu nintzan gozoro,

 maite nuenen baratz aldera.

 Laister arkitu nintzan urrean

 iñork ikusten ezninduela,

 eta barrendu salto batean,

 piztiyak sartzen diran bezela.

 ¿Baña zertako joan nintzan ara

 jakiñik izar berriya lotan

 egongo zala? ¿Baña zertara,

 laztanchoa ez arkitzekotan?

 ...........................

 An ikusten da bizitegiya.

 Arzulocho bat gorde gordean

 berak daukala, eta jarriya

 erramu eta lore tartean.

 An ikusten da erdi-erdiyan

 osto berdeaz ingurutua,

 chit majestade eder aundiyan

 nere kutunen erretratua.

 Marmol zuriyan! Baña egitña

 erozeiñ arritzeko moduan,

 Lan eder ura bera zan diña

 irabazteko famak munduan.

 Onlako arrats berdiñ gabian

 ikusten dira jiran ostoak,

 bere arpegi legun garbian

 egiten itzal gustatzekoak

 Aize biguñen bultzadachoak

 zerbait mugitzen diruriyela,

 eta erraiñu arpegikoak

 farrez jarritzen balu bezela,

 Miragarrizko mugira aiyek

 ganbiatuaz punturo ala,

 duda gaberik bazirudien

 egiyetako tarchoa zala.

 Nik ezdakit zer gertatzen zan an;

 baña begira nagoanean,

 farrez bezela abiyatzen zan

 neri begira jartzen zanean.

 Amoriyuak sutuba dana,

 esan niyon nik berari ontan:

 -¿Utzi nai nazu izar laztana.

 muñ bat ematen abochu ontan?

 Amets on arrek nasturik ala

 nola segiran penaz sufritzez,

 uste nuben ai! egiñ zirala

 oju aundi bat esanez-Ezetz.

 BEgiratuz neronen jiran

 eta galdurik gozo guziya

 boza un batek eranzun ziran

 baiyetz eder bat garbi garbiya.

 Illargiaren argi ubela

 odoi beltz batek itzilirikan

 gelditu ziran lenaz bezela

 baratz zaroiyak illundurikan:

 Billatu nairik marmol arriya

 musututzeko ezpaincho otzak,

 beste gauza bat gustagarriya

 sentitu zuen nere biyotzak.-

 Ontan barriro zabaldurikan

 Illargi eder aren argiya,

 ikusi nuen chokaturikan

 gauza bat ongi arrigarriya:

 Echeko morroi mutur-zabala

 neri begira farrez lertutzen

 an azaldu zan, ta ari zala

 presaz bezela galtzak lotutzen.