Lo artze gozoa
Zubigar
Udaberriko lili pipillak bezin samur
oe-ondoan otoizten daude nere bi aur;
Goi-Aberritik egan jetxiak dirudite
belaun-gorrian otoi gozoak ondo oguzten.
Bi mutikoak bi gizontxu lez txuri-txuri
Jaunai arrenak zuzentzen daude ator-utsik
Josu'ren Biotz gorrituaren irudian
lau pitxi diran begi samurrak itxatxiaz.
Amaitu dute otobaldia ne-maiteak
ta ur-onetsiaz «Gurutze» ondo egitean
oe banetan estali dira gozo-gozo
Jainko-eskardun biotz garbiaz apal oso.
Gela-bereko maindire zar ta txurietan
atseden asmoa agitz pozkiro etzatean
«Zeruko Argi Berria» izendun idaztitxoz
nere pozgarri daude kutunok eztikiro.
Bi gotzontxuak berontan zerbait irakurtzen
geroago-ta motelagoak dira ikusten
ta lo aztunak menderatzean gixaxoak,
«pluxt»! oi-gañean jausi zaizkate gutuntxoak.
Eskuetatik idaztitxuok erortzean
asnas lasaiaz lo geldi dira bi semeak
ta zazpi ta sei urtedun nere biotz puxkok...
Jaunak agian... An goian dizkit esnatuko...
Biotz-ukituz auei begira
oe ondoan gelditzean
onen bultzadaz nere mingaña
ixil onela mintzatzen da:
«Lo-artze gozo zoragarria
nere kutunen lo-artzea...,
nik be berdiña eduki bear
nai ba'det Goian esnatzea.»