Alperrarria ezagutu ez dauan Aita Santi-ri bertso menditarrak

Erkiaga, Eusebio

 Atxuriarten sonu,

 jaio ta hazia

 mendimutil sendoa

 azkar ta bizia,

 zokil-hausten hasteko

 ez zan egokia,

 harik laster izango

 kaleko txoria.

 Fraile zuri-nabarrak

 Markiñan ikusi,

 mundu ta zerurako

 bidea non hasi?

 Zana zala, eskolan

 letrak iragazi,

 ta kaiskazur barruan

 asmoak egosi

 "Fraile izate hori

 ez dok hain motela,

 altara ta kulpitu

 jantoki ta gela,

 praka estuen ordez

 soineko zabala,

 makaillaua janda be

 konforme sabela".

 Bizarrak urten urren

 agur gurasoak,

 Zornotzan ba zan Larra,

 bazter erosoak,

 kolore zurigorri

 mutil bardingoak,

 komentuko hormetan

 zerurantz leihoak.

 Gaztelania, latin

 ta griego pitin

 euskaldun menditarrak

 zer ez gura jakin?

 Ikusi ta aztertu

 zaharren hondakin,

 idazleen zelaian

 jolasten eurekin.

 Jolasten eurekin ta

 bai bakarrean be,

 luma-jabe egin zanik

 ez da izan berabe,

 batu dau batzekoa

 ipuin eta asele,

 ogi gozoak deuskuz

 bere laban erre,

 Horra ba Aita Santi,

 Abraham barria,

 larogetamar ume

 bere familia,

 euskal lurrean naro

 erein dau hazia,

 mutilzar izateko

 ezin sinetsia.

 San Pedrok eskeiniko

 ate edegia.