Bizi dadin eskuara

Elizalde, Jean (Azkaindarra, Zerbitzari)

 1

 Haurretik ibilirik mundu zabalean,

 Itsasoan mariñel, trabulant lurrean,

 Mintzaira mota asko badut ikasirik

 Eskuarak nihun ere bat ez du parerik.

 2

 Nun da eskuara bezain mintzaira berorik?

 Munduan batek ez du kar handiagorik!

 Maitea maiteari mintzo bada gabaz,

 Leihorat itzulia mintzo da eskuaraz!

 3

 Haurra bere amari nola mintzo zaio?

 «Ama, ama» eskuaraz sehaskatik dio;

 Amari laket zaio horren entzutea,

 Gure eskuara hain da mintzaira maitea!

 4

 Mintzairetan eskuara omen da lehena;

 Dana den, eskuara da segur ederrena...

 Othoi atchik dezagun eder bezain garbi,

 Eskuaraz mintzatuz noiz... bai eta nun nahi!

 5

 Herritik urruntzean, eskualdun gaztea,

 Ez duzu ahantziko eskuara maitea!

 Ondikotz, zonbat ez da ahantzen duenik!

 Merezi othe dute eskualdun izenik!

 6

 Eskuara hain da eder, hain da maitagarri,

 Nun behar baitiogu laguntza ekharri!

 Bizi dadin maitea orai eta gero,

 Berma gaiten hortarat eskualdunak oro!