Maria Birjiña guziz doneari. Nere semearen lenbiziko komunioan

Echegaray, Karmelo

 Andre, mancharik gabea, triste

 Dauden guztiyen gozagarriya,

 Gizon illkorren gordelekua,

 Aingerudiyen choragarriya,

 Izar ederrez koroatua,

 Eguzkiyaren argia jantziya,

 «Guztiz gozoan deitzen dizun

 Gizonarentzat argikariya,

 Zuk daramazu bera Zerura

 An gozatzera beti-sariya.

 Zeru-graziya darizun Andre

 Bekatu-gabe sortutakon,

 Nai dezun dana dezakezuna,

 Jaungoikoaren Ama gozoa;

 Jartzen dezuna paketurikan,

 Umildurikan itsas-arroa,

 Biguntasunez kentzen dezuna.

 Guregandikan patu gaiztoa;

 Eta gizona daramazuna

 Billatutzera Neurgabekoa.

 ¡Ama maitea! ¡Birjiñ Mariya!

 Gozotasunen iturburua,

 Eguzkiyari sua ematen

 Diozun izar zirargitsua:

 ¡Besterik ez! ¡Zu manchagabea!

 Neke danetan pozgarritsua,

 Mundu bean ta Zeru goyetan

 Erregiñ eder urrikaltsua,

 Zuk gurutzeaz dezu zuzentzen

 Ala mundua, nola Zerua.

 ¡Manchik gabeko Mariya! Gauza

 Chit baliyotsu Jaungoikotiya;

 Berdingabero gaistaldutako-

 Biol urrindun choragarriya;

 Otsare biziz beti zugana

 Noa, negarren gozagarriya;

 Umildurikan deitzen dizut,

 Mesede-emalle maitagarriya,

 Eskaturikan bizi dontsua,

 Eriotz gozo zerurakoiya.

 ¡Ama, begira!... Auspezturikan

 Nago, gaur, zuri gurteskatzeko;

 Nere semea, nere laztana,

 Gaitz danetatik libratutzeko;

 Zuri donkitu dizudan aurra

 Zeru goyetik bedeinkatzeko,

 Biyotz-biyotzei maita zaituen

 Ura, graziyaz chit betetzeko;

 Gaur, bere Jauna lanen-aldiyan

 Etartutzean, santututzeko.

 ¡Birjiñ Mariya! ¡Emen daukazu!

 Ar-zazu biyotz bigunarekin;

 Diña izan zedin, Ama maitea,

 Gaur egoteko emen zurekin,

 Beti saya naiz, al-egiñean,

 ¡Beti! gordetzen erruezarekin!

 Bere kopeta dago jantzirik

 Aingeru-goiyen chaukindarekin

 Zure semea da; gorde zazu

 Maitaro, zure mantuarekin.

 Jarri zayozu zure birtute

 Dontsuen koroi dizdizariya.

 Zugandu zazu, berotu zazu

 ¡Bai! bere biyoi aingerukoiya.

 Isur zayozu, maitetasunez,

 Intz ederraren eran, graziya;

 Gaur zuregandik echeratzean,

 Iduki dezan fede biziya,

 Jaun Zerukoak on-artu dezan,

 Bedeinka dezan beraren deiya.

 Ez det ¡Mariya; Zuk badakizu!

 Nai berarentzat aomenikan,

 Ez dinbererik, ez onorerik,

 Ez aunditasun mundukorikan;

 Arrokeriyak, diruak, beti

 Dute lagatzen gezurturikan;

 Bizitz omenak gelditzen dira,

 Tristura Jarri biurturikan;

 Atsegiñaren edariyak ¡ai!

 Laster beazun miñ egiñikan.

 ¡Bai! nayago det umill ikusi,

 Mesede-egiten, beartsurikan.

 Obedituaz beti bizitzen, 

 Garbitasunez apaindurikan.

 ¡Bai! Zure seme nai det ikusi,

 Erlijiyotsu biurturikan,

 Beti santurik, zorionean,

 Zuri biyotza donkiturikan,

 Agergarritzat zure jayera

 Bere bizitzan, azaldurikan.

 Ibill dedilla beti gauz onak

 Irakasitzen izekirikan;

 Egon dedilla beti Jaunari

 Maitetasunez, itsatsirikan;

 Besteren gaitzak ordaindutzeko

 Neke samiñak noziturikan,

 Erreguz beti jardun dezala

 Malko goriyak isuririkan,

 Bere kopeta, martiriyaren

 Urre-koroiyak ingurarikan.

 ¡Emen daukazu! ¡Emen Mariya!

 Eraman zazu Maiteagana;

 Birali zazu geziya sutsu

 Bat, bere biyotz ederragana;

 Iñoiz ez dedin ¡arren! makurtu

 Munduko gauza illkorrakgana:

 Bakar-bakarrik, maitetasunez,

 Joan dedin beti Jainkoagana,

 Azkenik, ibar au lagatzean,

 Egaatu dezan Berarengana.