|
Artzaiya
Echegaray, Karmelo
ĄZer bizitza gozoa
Dezun, artzaiya!
Guziz errugabea;
Chit pozgarriya;
Mendi gaņean,
Bizitzen zera chaol
Chiki batean.
Ez dezu ezagutzen
Atsekaberik,
Arkitzen ura beti
Pozez beterik,
Aditurikan
Chorichoen gorgorak
Echolatikan.
Egun-sentiyan pizkor
Jaikitzen zera,
Ardi t'arkumechoak
Ateratzera
Zelaiyetara,
An bazkatu ditezen
Chit nayerara.
Kantatzen irten zera
Zaude kantatzen,
Zure bizimodua
Kantaz ospatzen;
Dago zelaiya
Ardiz estaldurikan
Ikusgarriya.
Jayetan zeranean
Jasten errira,
Gutiziz egoten naiz
Zure begira,
Gogoratzean
Zeņ ongi bizi zeran-
Baso-tartean.
"Jauna-esaten dezu,
Auspez jarririk-
Zeru garbiya dago
Urrez jantzirik,
Mardul- belarra
Zelai usaitzuetan,
Eder ibarra
"Mendiyak jasotzen du
Lerden burua,
Esanik zeņ aundiya
Dan Zure eskua;
Egaztichoak
Kantatzen dizkitzute
Soņu gozoak."
"Nik ere ezagutzen det;
Jaun maitatiya,
Zerala gure Egille
Miragarriya;
Gurtutzen zaitut;
Biotz-arimak zugan
Alchatzen ditut."
"Ez diot gutizirik
Aberatsari,
Zillar-artean bizi
Dan gizonari;
Zorionean,
Gozoro bizitzen naiz,
Zelai gaņean".
Onela bizitzen da
Erruezean
Echola chikiyaren
Tellatupean,
Nekerik gabe;
Atsegiņa da beti
Beraren jabe.
|
