Donostiako baratzagilleak

Comba, Adolfo - Artola, Ramon

 Faunak gure erriyak

 erroturik dauzka,

 dala jolastoki bat

 festaren seaska.

 Lore toki polit bat

 plazaren erdiyan,

 egin naiya senti zan

 joan dan aspaldiyan;

 osaturik kutizi

 zegoana erriyan,

 gaur arkitutzen gera

 baratza berriyan.

 Gogor diogulako

 eraso lanari,

 gure baratzan gauza

 sortu da ugari;

 e'tzaiola iya lur

 bererik ageri,

 sestocho lorez bete

 bat diala diruri.

 Gure baratzan daude

 lore oso fiñak

 zuri, gorri, oriyak

 more ta urdiñak;

 liriyo, azuzena,

 aleli, jazmiñak,

 bioletak, arrosak

 eta klabeliñak.

 Guk dauzkagu musikak

 guk melokotoiak,

 gingak diruritenak

 periazko botoiak:

 aran klaudi ederrak

 laranjak, limoiak,

 udare, alkachofa,

 mispira, meloiak.

 Dauzkagu gereziak

 dauzkagu murrubik,

 illar, baba, baborrun,

 esparrago aundik,

 ez da lechugik palta

 ez ere azarik;

 ez da gare baratzan

 ezdaguen gauzarik.

 Gure bearrak artzen

 badirade ontzat,

 poz bat geldituko da

 betiko guretzat;

 ez ezgerade gu ari

 lanean gorentzat;

 au dena egin degu

 DONOSTIARRENTZAT.