Pentsamendua

Calderon de la Barca

 Dagokera bat nai dabena naz

 Nire beti izateak,

 Ni naz argia bananduteko

 Gizon eta abereak.

 Sukatillu bat nun fortuneak

 Daben lenengo joera,

 Aiñ ariñ ez da Eguzkia ta

 Illargia aiñ aldakorra.

 Ez daukat iñoz leku ziurrik

 Nun jayo eta ez nun ill,

 Noruntza noian ez dakidala

 Gelditu baga banabill.

 Suberte on ta bardin dongeak

 Alboan ikusten nabe,

 Gizonak eta emakumeak

 Eurakaz bat narabillde.

 Erreñu eta menpean naz bai

 Erregeren ardurea,

 Bere gosartu danentzat barriz

 Jagon ta zaindu-bidea;

 Aberatsaren zuzentasuna,

 Naz errudunen errua,

 Usia-dunen onoidade ta

 Zurraren asmu-gaiztua;

 Dontzellearen edertasuna,

 Galaiaren mesedea,

 Jokalarien subertea ta

 Soldauaren adorea,

 Errukarrien amaya ya,

 Zekenaren ondasuna,

 Biotzkatuen biotzketia,

 Pozdunaren poztasuna,

 Azkenez uzo ta artegea naz

 Utsa ta dana osua,

 Nai nora juan nadilla barriz

 Gizonen pentsamentua:

 Begira agertu ya ezpanabe

 Zer nazan ainbeste gauzak,

 Bizia dala eziñ daike esan

 Pentsau baga bizi danak.