Izazu nitzaz cupira

Bilintx

 1

 Loriak udan intza bezela

 maite det dama gazte bat,

 ari ainbeste nai diyotenik

 ez da munduban beste bat;

 iñoiz edo bein pasatzen badet

 ikusi gabe aste bat,

 biyotz guztira banatutzen zait

 alako gauza triste bat.

 2

 Neskatxa gazte paregabia,

 Apirilleko arrosa,

 izarra bezin dizdizariya,

 txoriya beziñ airosa;

 oraintxen baño gusto geiago

 nik eziñ nezake goza,

 zori onian Austen zaitut,

 ¡nere biotzak au poza!

 3

 Ez aldirazu antzik ematen

 nik zaitutala naiago,

 ¡ai! mariñelak gau illunian

 izarra baño geiago:

 nere orduan zauzkatalako

 pozez zoraturik nago,

 zu ikustiak alegratu nau

 triste neguen lenago.

 4

 Nik ainbat iñork nai dizunikan

 arren ez zazula uste,

 nere begiyak beren aurrian

 beti desio zaituzte;

 eguzkirikan ikusi gabe

 txoriya egoten da triste,

 ni ez nau ezerk alegratzen

 zu ikustiak ainbeste.

 5

 Arpegi fiña, gorputza berriz

 ez dago zer esanikan,

 izketan ere grazi ederra,

 ezer ez dezu txarrikan;

 mundu guztiya miratutera

 zu bezelako damikan,

 agiyan izan liteke, baño

 ez det sinisten danikan.

 6

 Nere betiko pentsamentuba,

 nere konsolagarriya,

 zu gabetanik eziñ bizi naiz,

 esaten dizut egiya;

 zu baziñake arbola, eta

 ni baldiñ banitz txoriya,

 nik zuk ziñaken arbol artantxen

 egingo nuke kabiya.

 7

 Amoriyuak nere biyotza

 zureganuntza darama,

 erri guziyan zeren dakazun

 neskatx bikañaren fama;

 beste fortunik mundu onetan

 ez det desiatzen, dama,

 aur batek berak izan gaitzala

 ni aita eta zu ama.

 8

 Falta dubenak logratutzeko

 itz egitia txit on du,

 eta nik ere sayatu biat

 ote gintezke konpondu;

 gaur nagon beziñ atrebituba

 sekulan ez naiz egondu,

 argatik golpez galdetzen dizut:

 nerekin naizun ezkondu.

 9

 Ezkondutziak izan beardu

 preziso gauza txar enbat,

 ala esaten ari zait beti

 nere konsejatzalle bat;

 alaxen ere aren esanak

 oso utzirik alde bat,

 ongi pozikan artuko nuke

 zu bezelako andre bat.

 10

 Zerorrek ongi dakizu

 aspaldi ontan nagola

 zuregatikan penak sufritzen

 bañan ordia au nola;

 alaxen ere ni gana ezin

 bigundu zaitut iñola,

 ni zuretzako argizaya naiz

 zu neretzako marmola.

 11

 Nere biotza urtzen dijua

 eta ez da misteriyo,

 penaren kargak estutu eta

 zumua kendutzen diyo;

 begiyak dauzkat gau eta egun

 egiñikan bi erriyo,

 beti negarra dariyotela

 zu zerala meriyo.

 12

 Zu zeralako meriyo baldiñ

 juaten banaiz lur azpira,

 gero damuba eta malkuak

 alperrik izango dira:

 beiñ juan ezkero oyen birtutez

 berriz ez niteke jira,

 ori gertatu baño lenago

 ¡izazu nitzaz kupira!