Metamorfosis

Baroja Zornoza, Srrafin

 -Amacho, diyo neskak,

 Arra chikiak

 Bilbill egiten dira

 Kapul churian,

 Ta idikitzean

 Michelete polit bat

 Ateratzen da.

 Negu beltzen iltzen dan

 Lore fiñ orrek,

 Lurrean bere azia

 Lajatu ondoren,

 Ematen diyo

 Beste bati bizia

 Udaberriro.

 ¿Zergatik arra naiz ill

 Eta lorea

 Pizten dira berriro

 Bizi obean,

 Ta zergatik ez

 Gerade gu ill ezkero

 Geyago pizten?

 -Jakiñ ezazu, umea,

 Diyo bere amak,

 Obiaren bizkia

 Dala seaska,

 Iltzea loa

 Dala esnatzen gerana

 Jayotzekoan.

 Lurren gañeko arbiskak

 Denok gerade

 Kapulua da obia

 Gu gordetzalle,

 Austen deguna

 Micheletak bezela

 Joanaz zerura.

 Biziak biltzen ditu

 Buka gabe bi

 Ta jayotza ta iltzea

 Dirade iltzadi:

 ¡Lurra da umoya

 Ta lurpetik etortzen

 -Gerade umoira!